Bu sene de bloga pek yazı yazamadım; ama kötü hissetmiyorum artık bunu gerçekleştiremediğim için. Şurda kısacık kendim için özetleyebilirim nasılsa. Özetle söylemem gerekirse iç görülerle dolu bir yıl oldu. Yıllarca sanki bir deneyin üzerinde çalışmışım da bu sene iyi ya da kötü sonuçlarını topluyormuşum gibi. Bu sene sosyal olaylara, ülkenin gidişatına daha çok vahlanan ama herşeye rağmen en güzel benim memleketim diyebilen bir insan oldum. Umarım hep böyle söylerim. Sabretmek ve kabullenmek ne büyük erdemmiş de dedim. En büyük iç görüm, kendi adıma da bu oldu sanırım. Olmayınca olmuyor. Sabret, kabul et ve yoluna devam et. Aşk'ta aradığımı bulamadım. Acaba aranmakla sadece tek çorap eşini mi buluyor insan? İşte belki başkalarına çok basit görünen bu iç görüyü de yılların birinde içselleştirebileceğim. Bana göre amakla olmuyor bazı şeyler. Hazır olman gerekiyor ; ama kendini hazır hissetmenle alakası yok. Evrenin seni hazır bulması gerekiyor. Şimdi evren falan diyince arkasından ciddi şeyler gelecek sanabilir insan. Şaşırtmıyayım:) Şimdilik bu kadar. Dışarıda kar yağıyor. Ben de Ajda Pekkan dinliyorum. Bu senelik bu kadar.
