İçimde kocaman bir cumhuriyetle yaşıyorum sanki. Nasıl derler, bin tane ruh var  içimde. Kendimce hayata böyle bağlanmışım. Tamamen kontrol mantık insanı olmama rağmen bu mantıksızlığı kendi içimde bir matematiğe döküp normalleştirmişim. Diyorum ki tüm bu ruhlara bağımsızlığını vereyim artık, benden uzak dursunlar. Ben de böyle liseli ergen gibi yazılar yazmayı bırakayım. Sonuç olarak bu sistemin kendi içimde kapitalizm gibi çöktüğünü hissediyorum. Bu kadar çoğul yaşayamam. Yoruldum, hep yorgundum. Tüm ruhlara yol veriyorumdur inşallah. Yoksa bana uyku yok, yeterince uyku...