Ben kimlerdenim?

Bugün eski okulla ilişiğimi (ilginç bir kelime ama böyle deniyor) kesmeye giderken yolun ortasında bir adam durdurup ; ''Pardon siz Ordulu musunuz? Bir arkadaşım var aynı size benziyor ''dedi. Çok acelem olduğu ve adamı da gözüm pek tutmadığı için  ben de kısacık bir ''evet''diyerek yoluma devam ettim. Tabii adam beni takip ediyor mu acaba diyip yan gözlerimi devreye sokup kontrol ederek hızlı adımlarla okula yol aldım. Okulda işlerimi bitirip arkadaşlarla veda kısmına geçtiğimde okulda pek de sosyalleşmediğim bir erkek öğretmen arkadaş , ''Hocam siz Gürcü müsünüz? Kesin gürcüsünüz''diye sorup cevabını da kendi verdi ; ama yanılıyordu. ''Hayır. Gürcü değilim ama babam Çerkes''dedim ben de. Adamı ikna edemedim. Sonra yeni okuluma gittim. Konuyla pek alakası yok ama bir öğrenci roller bladeyle müdür yardımcısı odasına girip, suratında gayet sıradan bir ifadeyle karnesini istedi. Tabii ben dayanamadım başladım gülmeye. Çocuğun tavrı çok hoşuma gitti. Orda olan bir öğretmen arkadaş ''Hocam bu okula da bunlarla geliyor, alıştık biz artık'' dedi. Hoşuma gitti. Müdür yardımcısı odaları hiçbir zaman boş olmaz, bilmeyenler için ekleyeyim. Mutlaka müdür yardımcısının kankası , her şeye muhalefet bir de hep espri yapan bir öğretmen olur. Ha bir de gerçekten işi olan . Bugün de müdür yardımcısı ve kadrosu aralarında konuşurken birde konu şuna döndü; Şu okulun müdürü bizden, gidersen rahat edersin! (''Bizden'' demekle neyi kastettiğini anlayan anlar belki, anlamayan mesaj atsın) Bu muhabbet bir süre devam etti. Varlığımı unuttular ve kendilerini dayanışmanın verdiği bir parça gazla meseleyi  devam ettirdiler. Sonra ben düşündüm...Bu durumda ben kimlerden oluyordum acaba? Bir sendikam bile yok. Görüşlerim var ama beni tamamen yansıttığına inandığım, kendimi adayacağım, üstelik liderini de kucaklayacağım bir grubum ideolojim yok. Onlardan olmadığımı da tek görüşte anlıyorlardır muhtemelen. Kurumu yönetirken de herhalde yine ''onlardan''olanları kayırıyorlardır. Küçük yerlerde de büyük yerlerde de bu böyle. Ben tüm bunların içinde sadece bu gruplaşmada yalnız kalmış bir birey oluyorum. Ya da en yoğun hissettiğim bu.