Bayram ziyareti için yanıma gelen teyzemler arkadaşlarını ziyarete gidince ben de kendimi ilk iş İstiklal'e attım. Türkiye'de görünmez olmak için en iyi şehir İstanbul. Doğup büyüdüğüm şehirde bayramın ikinci günü gelip bir kafede bir başıma kahve içsem milletin diline düşmek bir yana bir de yerel gazeteye çıkarırlar beni. Suratımı buğulamışlar😀 çok enteresan orada değilim ama bu baskıyı ben kendime koyuyorum kimi zaman. İçimden anam, teyzem, arkadaşımın annesi bazen de koca bir kasaba geçiyor. Ay memleketime kasaba dedirtmem ya. Küçük bir şehir. Bu kimin sesiydi acaba?
İnstagrama bakmak istedikçe dönüp buraya yazmak istiyorum. Tahminimce çok okuyan uok burayı. Bu kimin sesi acaba?
Ben de artık dikkat eksikliğimi nedir kimseleri çok uzun okuyamıyorum. Neyse benimki de onlardan biri. Bu benim sesim😘
Yazmayı özlemişsin belli :) Yazmaya devam. Yaşasın bloglar :)
YanıtlaSil