Pazar günü Marmara Üniversitesi'nde Ales sınavına girdim. Onun öncesinde de bir bardak çay içeyim diye simit satan bir saraya oturdum. Kendime ıspanaklı börek ve çay alarak kenardaki masaya yerleştim. Ispanaklı börek istediğim gibi çıkmayınca çayla yetinip etrafıma bakınmaya başladım. Yan masada en fazla elli yaşlarında olan iki abi, iki resim arasındaki bilmem kaç farkı bulmaya çalışıyorlardı. Biri şöyle diyordu, 'Aha lan, tırnağı yok bunun tırnağı! Etti mi sana üç!''. Diğeri de ' Bakayım lan, nerdeymiş' diyerek arkadaşının elindeki gazeteyi çekmeye çalışıyordu. Bunları izlerken birden üzerime bir neşe geldi ve gülmeye başladım. Ayı gibi değil tabii ki, sessizce. Yani öyle bir duygu ki bir farkı bulamasalar yardımlarına gideceğim onlar sormadan. Bunlar devam ederken gazeteyi arkadaşının elinden çekmeye çalışanla göz göze geldik. Adamın izleniyor ve hatta gülünüyor olmaktan hiç hoşlanmadığını hissettim. Abi de hemen arkadaşının elindeki yedi farkla ilgilenmeyi bırakıp cebinden at yarışı kuponunu ve başka bir gazete çıkardı. Az evvel gördüklerini unut seni keserim der gibi bir havası vardı. Arkadaşına atlarla ilgili sorular sormaya başladı. Olayın doğallığı kaçınca benim de neşem ve ilgim dağıldı. Sessizce masamdan kalkıp sınavıma doğru yol aldım. Şimdi bir bulmaca benden. İki resim arasındaki yedi farkı bulun:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder